Bemidji

Finishen in Bemidji

Het eerste weekend van april 2009. Het is zondagmiddag. We rijden over highway 64 van Bemidji (noord Minnesota) terug naar huis, naar Minneapolis over een afstand van zo’n 350 km. De zon schijnt volop en wordt niet altijd gehinderd door wolken. De wind is stevig en blaast om onze auto en probeert door de kieren van de 17 jaar oude Buick naar binnen te komen. Het landschap van Minnesota is afwisselend, maar vooral uitgestrekt. Wat een ruimte! Wat is Nederland dan klein, vooral als je beseft dat ons kikkerlandje 5 keer in Minnesota past. En wat is Nederland dan vol, want in Minnesota wonen ‘slechts’ 5 miljoen mensen, waarvan 70% in de grote steden. In de metropool Minneapolis-StPaul wonen bijna 3 miljoen inwoners. Minnesota heeft een bevolkingsdichtheid van 22 inwoners per km2 terwijl Nederland 400 inwoners per km2 telt. Wat een ruime leegte!

De leegte van het land heeft een schoonheid, die moeilijk te omschrijven valt. Het is niet zo indrukwekkend als een berglandschap met grillige contouren. Soms is het landschap vlak en kaal, veel berkebomen en in deze tijd van het jaar alleen nog maar de groene naaldbomen. Sommige delen zien er levenloos en zwart uit, omdat er een brand heeft gewoed, maar dan ineens weer bosrijk en heuvelachtig en zie je meren en rivieren in overvloed in de staat van de 10.000 meren zoals Minnesota ook genoemd wordt. Ook zien we nog veel plekken waar sneeuw ligt, maar naar mate we zuidelijker rijden verdwijnt de sneeuw die in dezelfde week is gevallen. De wegen zijn soms kaarsrecht en veel verkeer kom je niet tegen. Bij sommige kruispunten op highway 64 passeren we een kerk, een begraafplaats, een paar huizen en een benzinepomp. Kleine nederzettingen met een naam, maar niet terug te vinden op de kaart. Dat hier mensen wonen, werken en leven...... hier in het noorden is het leven anders. Dit is óók wel een beetje wat ik me voorstelde van de VS.

Te gast

In Bemidji waren we voor de tweede keer. Bemidji is een kleine provinciestad bijna even groot als Bennekom. De stad heeft toch wel een ‘technical college’ en een ‘university’ en verder alle voorzieningen die je in een stad aantreft. We brachten een bezoek aan een bevriend echtpaar, die we hebben leren kennen toen we in november met 8 mensen te gast waren bij Mount Zion Church. Dit echtpaar voelde zich vereerd om een Nederlands echtpaar te gast te hebben en wij voelden ons vereerd om bij hun te zijn als eerste gasten die daar logeerden. Het huis, waar ze nog niet zo lang in woonden, was helemaal zelf gebouwd en van vele gemakken voorzien. Wat een gave om dit te kunnen! Net als het eerste bezoek hadden we veel tijd om te praten en ons leven met de Heer te delen en met elkaar te bidden. Dat was goed! We ervaren het als bijzonder om open met elkaar te praten. Over dat wat God doet in je leven, je getuigenis te geven, maar ook je moeites en problemen met elkaar te delen. Dat hebben we hier wel geleerd en dat is een enorme verrijking. Bovendien is het een (ver)bindende factor met je broeders en zusters, die weet hebben van dat wat je dwars zit, waar je gebed voor nodig hebt, waar je blij en dankbaar voor bent, waar je vragen liggen. Je bent aan elkaar gegeven om te bemoedigen, een spiegel voor te houden, samen te strijden om heilig te leven, voor elkaar te bidden en voor elkaar door het vuur te gaan.

Mount Zion

Zondag zijn we naar de kerk gegaan. Mount Zion Church is een zgn. ‘non-denominational church’ en je kunt het wel vergelijken met een zelfstandige evangeliegemeente in Nederland. Voorganger daar is Steve Thompson en hem hadden we ook al eerder ontmoet. Een man vol liefde en vuur voor de Heer, net zoals zijn vrouw Candy. De begroeting was dan ook weer hartelijk, zoals we van hen en van veel Amerikanen gewend zijn. We mochten ook de gastvrijheid van de andere gemeenteleden ervaren en ontvangen. Deze kleine gemeente (van minder dan honderd leden) heeft destijds een leegstaand schoolgebouw gekocht en de gymzaal is permanent ingericht als kerkzaal. Er hangen daar prachtige vaandels met prachtige teksten en afbeeldingen en symboliek.
Het bijzondere was dat de preek een prachtige bevestiging was van waar we over gesproken hadden met het bevriende echtpaar. Bovendien voelden wij ons ook bevestigd door de Heer in ons zijn hier in de VS. God sprak heel duidelijk tot ons hart en we voelden ons enorm opgebouwd en bemoedigd. Steve sprak over goed eindigen. Het gaat niet om de start, maar over hoe je eindigd wat zal worden herinnerd. Wij zullen als Gods kinderen goed eindigen omdat Jezus goed eindigde. Het gaat om doorzettingsvermogen en volharden tot het einde. En Jezus zelf wil dit in ons bewerken door de werking van de Heilige Geest.
Sleuteltekst was Hebreëen 12: 1b, 2: “let us run with perseverance the race marked out for us. Let us fix our eyes on Jesus, the author and perfecter of our faith, who for the joy set before him endured the cross, scorning its shame, and sat down at the right hand of the throne of God”. Deze tekst was ook op een vaandel voorin de kerk gezet. Een wit vaandel met een rood kruis en de tekst in het kruis gezet. Zo konden we onze blik gericht houden op het rode kruis, welke ons wijst op de grondlegger en voltooier van ons geloof: Jezus Christus. Met zijn bloed heeft Hij de goede boodschap geschreven in onze harten en ons rein en zuiver gemaakt als witte sneeuw.
Steve sprak vervolgens over het feit dat het in het leven niet gaat of we succesvol zijn. Het gaat erom dat we trouw zijn. Trouw in het gehoorzaam zijn aan onze Heer. Trouw zijn in onze dagelijkse overgave. Velen van ons denken dat succes de meetlat is voor ons leven. We kijken naar ons leven op bepaalde momenten of kijken terug naar bepaalde jaren van ons leven. We meten ons leven af door één of andere menselijke maatstaf van succes. Jezus zag er niet echt succesvol uit, maar daarom stelde Hij zijn vertrouwen in gehoorzaam zijn aan zijn Vader.
Gehoorzaamheid en trouw zijn direct aan elkaar gerelateerd. Als christenen moeten we besluiten om trouw te zijn en niet succesvol. Trouw heeft meer te doen met ‘zijn’ dan met ‘doen’. Trouw is een deel van Gods karakter en mag ook in ons leven groeien.
Talent hebben is mooi, maar getrouwheid is beter. God gebruikt een trouwe dienaar eerst voordat hij een getalenteerde dienaar gebruikt. Getalenteerde mensen heb ik zien komen en gaan. Trouwe mensen komen en dienen. Talent hebben kan ons richten op resultaat, succes en dat wat we hebben bewerkstelligd volgens menselijke maatstaven. Trouw en getrouwheid vertrouwt het verzoek van de ander en richt de aandacht op gehoorzaamheid en niet op resultaat en succes. Geloof speelt daarin ook een essentiële rol. Vooral in het engels komt dit naar voren m.b.t. de woorden geloof en trouw: faith en faithfulness.
Ons leven mogen we toevertrouwen aan Hem die genoemd word de Amen, de trouwe en betrouwbare getuige, het begin van Gods schepping. Hij is het begin en het einde en Hij zal het werk dat Hij in ons begon ook voleindigen.

Deze woorden waren als een zalving voor ons hart en voor ons zicht op onze tijd hier in Minneapolis. Trouw hier elke week de diensten vieren. Er zijn voor de mensen die hier in huis wonen en/of betrokken zijn bij de gemeenschap, maar ook mensen die regelmatig de bijeenkomsten van de Coming King fellowship bezoeken of wie er dan ook in Huize Kyle langskomt. Of die mensen die we zelf leren kennen, zoals de mensen van Mount Zion Church in Bemidji. Na de dienst nog even uitwaaien in Bemidji zelf en nog wat laatste woorden wisselen en je dank uitspreken voor de gastvrijheid. De terugreis was heerlijk!

Joop