Hey familie, vrienden en anderen!
Ik vertel graag over ons weekend in de Boundary Waters!
Vrijdag vertrokken we naar de Boundary Waters... echt heel mooie reis... geluncht in Duluth, dat ligt aan Lake Superior. Daarna langs de kust naar het noorden tot Grand Marais. Vandaar landinwaarts tot we bij Adventurous Christians kwamen. Zij hebben een aantal huisjes waarvan wij er één huurde. De wegen waren behoorlijk glad en er lag daar nog veel sneeuw! In ons huisje was het lekker warm door de kachel... het huisje was helemaal van hout, echt prachtig. Die dag niet echt veel meer gedaan; lekker wat kletsen, een beetje muziek maken, lezen en lekker lasagna gegeten...oja, de groep waarmee we waren bestond uit: Joop, Jet, Josse, Lydia, Simon, Jessie, Leah (vriendin en huisgenoot van Jessie), Jessica (vriendin van Lydia), Ben en Ryan. Met z'n tienen.
De volgende dag begonnen we met een lekker stevig ontbijt, pannekoeken gemaakt door Ryan en Ben, die waren erg lekker. Daarna gingen we eropuit voor een sneeuwschoenwandeling! We moesten eerst nog een eindje rijen, maar toen gingen we lopen over een bevroren meer! Echt apart, zo'n open lege ruimte midden in het bos. Je zag helemaal niet dat je op het ijs liep, want er lag een laag sneeuw overheen. Na een klein heuveltje kwamen op een tweede meer, dat we ook moesten oversteken. Ons doel waren watervallen die bevroren waren en dus heel mooi moesten zijn. Toen we daar aankwamen viel het erg mee, wat wel jammer was, want de hele wandeltocht over de meren begon wel erg saai te worden op den duur. Gelukkig hadden we een kaart bij ons waarop een andere route terug stond, die ging over het land en was dus meer een avontuurlijk pad dat een beetje omhoog en weer naar beneden zou gaan. Helaas konden we dat niet vinden, omdat er niet genoeg markeringen waren en te veel sneeuw. Dus moesten we gewoon weer dezelfde weg terug. Als je gewoon hetzelfde tempo blijft lopen en je verstand op nul zet, schoot het best op. Ook een de goede gesprekken met elkaar helpen erg, dat was echt goed! We waren allemaal wel vreselijk moe, toen we weer terug in het huisje waren, maar het was zeker de moeite waard om lekker in de natuur te zijn. Na een late lunch gingen we naar 'the Lodge'. dat is de centrale hut waar de beheerders zijn en waar je koffie en koekjes kan halen en lekker spelletjes kunt doen. Wij waren nu de enige groep die daar was, maar het gaf echt een berghut sfeer. Ze hadden daar Kolonisten, wat we natuurlijk een potje gespeeld hebben. Als avondeten hadden we chili en nog wat lasagna en daarna gingen we met z'n allen in de sauna! Het was voor mij en Simon de eerste keer, maar zeker niet mijn laatste, wat heerlijk! Er waren ook wat emmers met water waarvan je wat over je heen kon gooien, echt verfissend. Als we helemaal opgewarmt waren en de hitte niet meer langer konden verdragen gingen we naar buiten, ook al vroor het vijf graden, het voelde als normaal, helemaal niet koud! Om het toch nog koud te krijgen, gingen we de ultieme uitdaging aan! Het meertje vlak bij de sauna was bevroren en daar hadden ze een groot gat in het ijs gemaakt. Met een trapje kan je dan kopje onder in het ijskoude water! echt letterlijk ijskoud!!!! Maar toen we weer boven water kwamen, was de buitentemperatuur nog warmer, dan toen we de sauna uitkwamen. Dat was dus een hele leuke ervaring! Daarna haalden we de instrumenten op om in de the Lodge lekker te gaan jammen... we hadden twee gitaren, een mandoline, een banjo en een djembé. Na nog een potje Kolonisten was het een geweldige avond en weer tijd om naar bed te gaan.
De volgende dag hadden we ontbijt met hotdogs en French toast (wentelteefjes). Ook gingen we nog voordat we weer vertrokken het zogeheten 'Broomball' spelen. Op het meertje bij de sauna hadden ze ook een ijshockeyveldje gemaakt, wat we voor dit spel gebruikten. Het lijkt een beetje op ijshockey, maar dan zonder schaatsen, maar op schoenen en als hockeystick gebruikten we een soort dweil, maar dan zonder de slierten eraan, zie de foto's. Ook gebruikten we een klein voetballetje als puck. Het was echt zo lollig, want als je snel achter de bal aan wilt, kan je niet zo snel accelereren, dus duurt het veel langer voordat je op snelheid bent. Als je dan eenmaal op snelheid bent, is het weer heel moeilijk om te remmen. Het was dus dikke ijspret voor dat we weer de lange weg terug reden!
Het weekend was dus zeer geslaagd, de natuur is geweldig daar! Op de terugweg 40 herten geteld, waarvan we er bijna twee aanreden! Ook het kruiende ijs op Lake Superior, de kliffen en de bossen zijn prachtig!
Ik vertel graag over ons weekend in de Boundary Waters!
Vrijdag vertrokken we naar de Boundary Waters... echt heel mooie reis... geluncht in Duluth, dat ligt aan Lake Superior. Daarna langs de kust naar het noorden tot Grand Marais. Vandaar landinwaarts tot we bij Adventurous Christians kwamen. Zij hebben een aantal huisjes waarvan wij er één huurde. De wegen waren behoorlijk glad en er lag daar nog veel sneeuw! In ons huisje was het lekker warm door de kachel... het huisje was helemaal van hout, echt prachtig. Die dag niet echt veel meer gedaan; lekker wat kletsen, een beetje muziek maken, lezen en lekker lasagna gegeten...oja, de groep waarmee we waren bestond uit: Joop, Jet, Josse, Lydia, Simon, Jessie, Leah (vriendin en huisgenoot van Jessie), Jessica (vriendin van Lydia), Ben en Ryan. Met z'n tienen.
De volgende dag begonnen we met een lekker stevig ontbijt, pannekoeken gemaakt door Ryan en Ben, die waren erg lekker. Daarna gingen we eropuit voor een sneeuwschoenwandeling! We moesten eerst nog een eindje rijen, maar toen gingen we lopen over een bevroren meer! Echt apart, zo'n open lege ruimte midden in het bos. Je zag helemaal niet dat je op het ijs liep, want er lag een laag sneeuw overheen. Na een klein heuveltje kwamen op een tweede meer, dat we ook moesten oversteken. Ons doel waren watervallen die bevroren waren en dus heel mooi moesten zijn. Toen we daar aankwamen viel het erg mee, wat wel jammer was, want de hele wandeltocht over de meren begon wel erg saai te worden op den duur. Gelukkig hadden we een kaart bij ons waarop een andere route terug stond, die ging over het land en was dus meer een avontuurlijk pad dat een beetje omhoog en weer naar beneden zou gaan. Helaas konden we dat niet vinden, omdat er niet genoeg markeringen waren en te veel sneeuw. Dus moesten we gewoon weer dezelfde weg terug. Als je gewoon hetzelfde tempo blijft lopen en je verstand op nul zet, schoot het best op. Ook een de goede gesprekken met elkaar helpen erg, dat was echt goed! We waren allemaal wel vreselijk moe, toen we weer terug in het huisje waren, maar het was zeker de moeite waard om lekker in de natuur te zijn. Na een late lunch gingen we naar 'the Lodge'. dat is de centrale hut waar de beheerders zijn en waar je koffie en koekjes kan halen en lekker spelletjes kunt doen. Wij waren nu de enige groep die daar was, maar het gaf echt een berghut sfeer. Ze hadden daar Kolonisten, wat we natuurlijk een potje gespeeld hebben. Als avondeten hadden we chili en nog wat lasagna en daarna gingen we met z'n allen in de sauna! Het was voor mij en Simon de eerste keer, maar zeker niet mijn laatste, wat heerlijk! Er waren ook wat emmers met water waarvan je wat over je heen kon gooien, echt verfissend. Als we helemaal opgewarmt waren en de hitte niet meer langer konden verdragen gingen we naar buiten, ook al vroor het vijf graden, het voelde als normaal, helemaal niet koud! Om het toch nog koud te krijgen, gingen we de ultieme uitdaging aan! Het meertje vlak bij de sauna was bevroren en daar hadden ze een groot gat in het ijs gemaakt. Met een trapje kan je dan kopje onder in het ijskoude water! echt letterlijk ijskoud!!!! Maar toen we weer boven water kwamen, was de buitentemperatuur nog warmer, dan toen we de sauna uitkwamen. Dat was dus een hele leuke ervaring! Daarna haalden we de instrumenten op om in de the Lodge lekker te gaan jammen... we hadden twee gitaren, een mandoline, een banjo en een djembé. Na nog een potje Kolonisten was het een geweldige avond en weer tijd om naar bed te gaan.
De volgende dag hadden we ontbijt met hotdogs en French toast (wentelteefjes). Ook gingen we nog voordat we weer vertrokken het zogeheten 'Broomball' spelen. Op het meertje bij de sauna hadden ze ook een ijshockeyveldje gemaakt, wat we voor dit spel gebruikten. Het lijkt een beetje op ijshockey, maar dan zonder schaatsen, maar op schoenen en als hockeystick gebruikten we een soort dweil, maar dan zonder de slierten eraan, zie de foto's. Ook gebruikten we een klein voetballetje als puck. Het was echt zo lollig, want als je snel achter de bal aan wilt, kan je niet zo snel accelereren, dus duurt het veel langer voordat je op snelheid bent. Als je dan eenmaal op snelheid bent, is het weer heel moeilijk om te remmen. Het was dus dikke ijspret voor dat we weer de lange weg terug reden!
Het weekend was dus zeer geslaagd, de natuur is geweldig daar! Op de terugweg 40 herten geteld, waarvan we er bijna twee aanreden! Ook het kruiende ijs op Lake Superior, de kliffen en de bossen zijn prachtig! Josse
2 opmerkingen:
aah dit is het verhaal achter lydia's onder het ijs avontuur, ziet er wel vet mooi daar zeg!
haha inderdaad
Een reactie posten