zaterdag 8 november 2008

verschillen

Tja, laatste comment had helemaal gelijk, hoog tijd voor een update.

Het is al weer te lang geleden, veel te vertellen weet niet waar ik beginnen moet.
Allereerst bedankt voor alle reacties. Leuk hoor, ook die gewoon via de mail binnen komen.



Veertien dagen geleden zijn we 'op retreat' geweest met ongeveer 40 mensen naar de wildernis, heerlijk, maar ik ga Joop vragen daar wat meer over te schrijven.



Ik vind het leuk om over de dagelijkse dingetjes te schrijven die anders zijn dan 'thuis.

- Je kunt hier gewoon door de afgevallen bladeren baggeren zonder bang te zijn voor poep aan je schoen. Echt, ik heb hier nog geen hondedrol op straat, in het park, in de goot, op de stoep zien liggen. En er zijn wel honden. Iedereen die zijn hond uitlaat heeft standaard een zakje aan de riem hangen.

- Op een gelijkwaardige kruising heeft niet het verkeer van rechts voorrang, maar de eerste die aankomt en stopt. Je moet wel eerst stoppen. In het begin vond ik het maar raar en onhandig, maar nu zie ik er ook wel enig voordeel in: je hoeft nooit lang te wachten. Maar je moet wel ongelofelijk vaak stoppen, ook al zie je dat er niks aan komt. De boetes voor niet stoppen schijnen flink te zijn...

- We eten hier heel veel squash. Dat is echt een groente van dit seizoen. Ze hebben ze in alle soorten, maten en smaken. Ze zien er een beetje uit als een kalebas of meloen, kalebassen bij ons kun je toch niet eten? Ze zijn best lekker, beetje zoetig, je kunt ze gewoon gekookt eten als groente maar ook als soep of door een prutje.

- Hoewel we in dit huis in ieder geval nog gezamelijk aan tafel eten (wat heel ongebruikelijk schijnt te zijn in Amerika) gaat het er toch wel anders aan toe. We beginnen wel gezamelijk, maar wie klaar met eten is staat gewoon op en gaat wat anders doen. Ook gebeurt het regelmatig dat iemand voor zichzelf iets te eten of te drinken maakt of pakt zonder de anderen te vragen of ze ook iets willen.

- Niemand zoent elkaar en handen geven doen ze alleen de eerste keer en verder is het huggen geblazen. Ik heb nog niet helemaal in de gaten wat daarvoor de codes zijn, of het nu zijwaarts moet of even een echte knuffel of wat de gepaste afstand is. Mensen die mij kennen weten dat ik best van knuffelen hou, maar hier voel ik me er niet altijd 'comfortable' bij.

- O ja, nog iets geks. Het slot van de w.c. (wat ze hier dus 'bathroom' noemen, en terecht, in de meeste is ook een douche) is ingebouwd in de ronde deurklink, en verraad van buiten niet of er iemand op zit of niet. Het gevolg is dus dat ze overal de deur naar de w.c. open hebben staan. Niet echt gezellige aanblik, geeft mij maar een verklikkertje aan de buitenkant, of gewoon proberen he? Wij konden er dus ook niet echt aan wennen, heb je je kinders eindelijk geleerd om de deur dicht te doen, moeten ze hem weer open laten staan... Nu hangt er hier in huis een briefje op de deur "please keep open if not inside" Gelukkig mag je hem wel dicht doen als je binnen bent. Wat de stank betreft kan ik jullie gerust stellen. Door een ingenieus afvoersysteen heb je daar geen last van.

- In de gootsteen in 1 van de bakken zit in het putje een soort 'voedselverpulveraar'. Daar kun je dus alle schillen, aangekoekte onderkanten van de porridge (die we elke ochtend eten), restjes enzo ingooien en als je dan de kraan aandoet en een spannend hendeltje overhaalt dan lijkt het monster van het aanrecht - en dat is hier dus niet de huisvrouw - alles te verzwelgen met een bijbehorend lawaai. Ik vind het prachtig.

- Dat rekensysteem: inches, foot, yards echt onhandig zeg en de gewichten is al net zo'n onmogelijk verhaal. Het is hoog tijd dat de Amerikanen zich gaan bekeren tot ons systeem...

- Allerlei afval is recyclebaar, maar ze hebben geen apart 'groen-afval', dus dat gooi je weer gewoon bij de rest...

O.k. Misschien kom ik later nog wel op meer, ik denk dat ik het hier nu maar even bij laat, dan komt er de volgende keer weer wat.

Nog even het laatste weerbericht: De winter heeft zijn intrede gedaan. Het is al een paar dagen -10 graden Celsius. En ook al wat sneeuw gehad. Maar zolang het niet harder waait en niet vochtiger wordt is het goed te doen.

De volgende blog zal wat sneller op deze volgen hoor, en dan ook misschien weer wat mooie plaatjes.
Joop heeft nog een concept staan, wat begint met 'geen grote vakantie' of zoiets.
Dus....blijf kijken.

Allemaal de grote groeten, Jet.

5 opmerkingen:

Anoniem zei

Lieve Jeddie,
Leuk om over die alledaagse verschillen met NL te lezen... Graag zou ik es even om een hoekje willen kijken en meebeleven... Alleen die porridge zou ik niet door m'n strot heen krijgen... kregen we op Restenäs ook vaak... brrrr... :)
Ben benieuwd naar Joop's verhaal over de retreat!
Kun je niet es vragen of Josse na 8 maanden weer eens wat op z'n blog wil schrijven! Wil wel eens horen hoe hìj alles daar beleeft. En het lijkt me leuk als Simon ook es wat schrijft, oké Siem?
Dat over die update kwam trouwens van mij... Haha... Prima aan voldaan :) ... Dank namens alle trouwe lezers... ;)
Een Nederlands stel zoenen en knuffel voor jullie allemaal,
liefs, Ellen

Blutch-V zei

hey hallo!!
al een aantal weken volg ik jullie blog maar nog steeds niet gereageerd! oeps!
Grappig om over die verschillen te lezen! Ik liep tegen dezelfde dingen aan toen ik een aantal jaren in de states woonde. Ik heb er 3 jaar gewoond en heb aan sommige dingen nooit kunnen wennen.
Groetjes,
Corien

Lydia zei

hej mama:)
wow, wat een leuke stukje!
Je bent vergeten te vertellen dat de wc's een hendel hebben waarmee je je drollen weg moet draaien.. altijd fascinerend om naar te kijken toch>
Liefs!
DochterL

Mirjam zei

Haha, geweldige update, Jet! Job en ik hebben ons verwonderd over sommige dingen, en erg gelachen ;o))

Groetjes (ook aan mijn paps en mams),

Mirjam :o)

jacq zei

Leuk Jet om zo op de hoogte te blijven van al jullie belevenissen. Wat kunnen dingen soms toch anders gaan in een ander land dan je gewend bent he.
Had ik trouwens al gemeld dat ons pleegje naar een gezin uit jullie kerk in Ede is gegaan?