Eén grote vakantie!??

November is bijna ten einde en wij zijn nu bijna 2 maanden in de VS. Mijn laatste bericht ging over de herfst en de leuke dingen die we hebben meegemaakt. Ik kan me voorstellen dat jullie denken dat het één grote vakantie is. Zeker de eerste weken voelde dat ook wel zo, maar dat gevoel is nu echt wel weg. In dit bericht wil ik jullie iets meer vertellen over waar wij nu mee bezig zijn. Dat betekent niet alleen geestelijke maar ook praktische en alledaagse zaken.

Laat ik maar beginnen met de retreat die we hebben gehad eind oktober. We zijn met zo'n 25 mensen naar de Wilderness Fellowship Ministries (voor meer info zie hun website http://www.wildernessfellowship.com/) geweest voor een weekend. In deze rustige en mooie omgeving hadden we alle tijd om bezig te zijn met lofprijzing en aanbidding, onderwijs (fundamenten van ons geloof), ministrygebed (persoonlijke voorbede) en daarnaast ook tijd om de mensen te leren kennen die betrokken zijn bij de Coming King Fellowship. We leefden in eenvoudige onderkomens met soms geen electra en stromend water, maar wel een heerlijke houtkachel die zorgde voor genoeg warmte.
We kijken goed terug op dit weekend waar we het nodige hebben mogen ervaren van Gods goedheid en liefde, die ook tot uiting komt in het contact met deze groep mensen. We voelen ons erg opgenomen en het is alsof we deze mensen al heel lang kennen, zo vertrouwd is het om met hen om te gaan. Het was ook goed om onze levens met hen te delen. Daarnaast was het mooi weer om buiten actief te zijn en binnen muziek te maken.















In november ben ik vooral praktisch bezig geweest. Ben en Kim Kyle hebben het huis naast ons gekocht en daar moest wel het e.e.a. aan gebeuren. Niet alleen ik, maar ook Jet, Josse, Lydia en Simon hebben ons daar zinvol gemaakt met sloopwerk, schilderwerk, schuurwerk, schoonmaakwerk, oppaswerk e.d. De afgelopen weken waren we daar dus regelmatig te vinden. Josse, Lydia en Simon hadden natuurlijk ook hun andere bezigheden (schoolwerk, vrijwilligerswerk) en Jet was in die periode ook veel in ons huis bezig. De afgelopen week heb ik Ben geholpen om een houten vloer te leggen en die moet dus nog geschuurd en gelakt worden. De verwachting is dat volgende week er verhuisd kan worden en dan zullen onze handen ook ingezet worden. Daarna moet er dan nog werk verzet worden in onze woonruimte (basement) en hopelijk kunnen wij dan rond half december onze eigen woonruimte gaan inrichten. Daar zien we erg naar uit: een eigen plek te hebben!

Een belangrijk moment in de week is de vrijdagavond: St Hill's Hearth. Deze Ierse heilige staat symbool voor gastvrijheid, warmte en ontmoeting. In de geluidsstudio in de kelder hebben we daar een soort YFC koffiebaravond. Het concept is eenvoudig: een avond vol gezelligheid, koffie/thee met koek, een lied, een verhaal of gedicht, tijd voor spelletjes. Een huiselijke avond waar we mensen willen ontmoeten in gezinssfeer om zo ook Gods vaderlijke zorg, aandacht en liefde te laten zien. Tot nu toe hebben Lydia en ik regelmatig onze muzikale talenten laten horen. Josse speelt wel eens op een djembé, Simon verteld af en toe een mop en Jet is een geweldige gastvrouw. Daarnaast zijn er natuurlijk ook de andere huisgenoten en bezoekers die iets bijdragen. Het zijn bijzondere avonden omdat we nooit weten wie er komen en dat heeft al geleid tot bijzondere ontmoetingen, verhalen, liederen en getuigenissen.

Andere belangrijk avonden zijn de woensdagavonden. Dan komen we als gemeenschap bij elkaar voor de gebeds- en voorbedediensten en om de week houd ik een meditatie. Daarna bespreken we op dit moment het boek "Leven met elkander" van Dietrich Bonhoeffer. Een toepasselijk boek omdat we zo in gemeenschap met elkaar leven. Verder hebben we om de 14 dagen op zaterdag de mannen- en vrouwengroep. Na een gezamenlijk ontbijt hebben we als mannen en vrouwen (apart) een tijd van ontmoeting en gesprek. Dat zijn goede ochtenden waar we echt persoonlijk zijn in ons leven met God en met elkaar. Josse neemt deel aan de Youngmen's Group op de andere zaterdagen omdat hij boven woont met 2 andere jongemannen: Greg en Kurt. Ook om de 14 dagen komen we zondagavond bij elkaar voor lofprijzing- en aanbidding, onderwijs, uitwisselen van ervaringen en gedachten, gebed en voorbede. Tot slot is er van maandag t/m vrijdag van 8.30 - 8.00 morningdevotion/prayer. We starten met het zingen van 1 of 2 liederen (meestal Opwekkingsliederen), nemen tijd om God te loven, te prijzen en te danken, lezen een psalm (of een deel hiervan al naar gelang de lengte) en delen hierover met elkaar enkele gedachten. We besluiten met gebed en elke dag hebben we een ander gebedsonderwerp. Het is goed om zo de dag te beginnen! ondanks dat het niet altijd makkelijk is op een vroeg tijdstip..........

Het is 2 weken geleden dat er bezoek was uit Nederland en Noord-Ierland. Het weerzien met onze Noord-Ierse vrienden was bijzonder omdat we elkaar als echtparen 17 jaar niet ontmoet hadden. Met hen en Paul en Hilary zijn we oa. naar Bemidji geweest, een stad in het noorden van Minnesota. Daar hebben we de gemeente van Mount Zion mogen bezoeken. We werden zaterdagavond hartelijk ontvangen en mochten hen bemoedigen met ons bezoek. We sliepen daarna allemaal in verschillende gastgezinnen en dat waren boeiende ontmoetingen. Op de zondag mochten we met elkaar de dienst leiden in woord, gebed en muziek en na de lunch weer terug naar Robbinsdale. De dagen daarna hebben we ook goed kunnen bijpraten met onze Nederlandse bezoekers en werden we bemoedigd door hun woorden en werden we bevestigd dat het goed is om hier te zijn en ons zelf te zijn in dit vreemde land met haar eigen cultuur.

In de afgelopen tijd hebben we ook verschillende mensen mogen ontmoeten en hen beter leren kennen. Het is b.v. bijzonder om uitgenodigd te worden voor een lunch, je getuigenis te geven, omdat dat vaak het eerste is wat ze aan je vragen. Maar ook die van anderen te horen en zo verbonden te zijn met hen in onze Here Jezus en dat mensen graag voor je willen bidden en dat zij graag willen dat wij voor hen bidden. We ontwikkelen nieuwe gewoontes.....

Ondertussen gaat het gewone leven ook nog door en als we naar de toekomst kijken dan is zeker nog niet altijd alles helder en duidelijk. We vertrouwen er ook op dat God ons zal duidelijk maken wat we kunnen en mogen doen. Het is en blijft een avontuur, maar we zijn er volledig van overtuigd dat dit de goede plek is waar we moeten zijn.

Tot slot:
Amerika heeft op 4 november Obama als nieuwe president gekozen. De verkiezingen hebben we van dichtbij mee mogen maken. Heel veel TV zenders besteedde aandacht aan dit gebeuren. Toch is onze indruk dat jullie in Nederland er veel meer van hebben meegemaakt dan wij. Hier staat de TV maar weinig aan en dus zo af en toe eens een reportage gezien. Wel de nodige gesprekken in het huis gevoerd over de verkiezingen als een grote showbizz. Veel woorden, weinig inhoud, kleine verschillen, grote beloftes. De slogan's zoals 'Change we need' (lijkt wel of Yoda tot leven is gekomen) 'Yes we can' duiden enerzijds op een duidelijk signaal dat het anders moet met de VS en anderzijds ook op een vertrouwen op eigen kracht en woordelijk machtsvertoon. Obama is een begaafd spreker en heeft de uitstraling van een leider, maar of hij het echt gaat waarmaken, daar zijn veel Amerikanen (ook veel christenen) niet zo zeker van.
Voor de Afro-Amerikaanse bevolking is de zege van Obama erg belangrijk en dat was ook te merken in sommige buurten van Minneapolis. We zullen wachten tot 20 januari als de inauguratie zal plaatsvinden en wat er daarna gebeurd. Inmiddels is de media tot rust gekomen en horen we bijna niets meer over hoe het nu gaat met Obama of McCain. De kredietcrisis heeft weer alle aandacht, want de 3 grote Amerikaanse autofabrikanten dreigen kopje onder te gaan en dus wordt er mogelijk voor miljoenen aan dollars in deze werkgevers gepompt. Of het helpt?
En Black Friday (dé inkoopdag na Thanksgiving) was niet zo druk bezocht als verwacht (of gehoopt) ondanks de geweldige aanbiedingen. De consument is bang om zijn geld nu uit te geven.
We gaan op naar Kerst! Het lichtfeest en dat is hier ook te merken. Zo langzamerhand worden de lichten ontstoken bij de huizen en de decoraties zijn soms erg uitbundig. Ondanks de crisis wenst de Amerikaan niet onder te doen voor zijn buurman en daarom is hij óf eerder met alle versieringen óf heeft hij meer licht dan vorig jaar. Zodra het hier voor Hollandse begrippen de spuigaten uitloopt, zal ik wat foto's publiceren op ons weblog om jullie een indruk te geven.

Het ga jullie goed! Goede Adventstijd toegewenst.
Joop